چندین و چند سال پیش نویسنده یی به من حرفی زد که هنوز گاهی به آن فکر می کنم. گفت که برایش دویست خواننده کافی است. همین طور هم بود. بعید می دانم بسیاری از آثار او را دویست خواننده هم می توانستند بخوانند، دلیلش هم این بود که به جز چندتایی، بقیه آثارش چیزی جز نثرنویسی نبودند، موضوعی که به کلی از بحث رمان و داستان مدرن جداست. شوربختانه از آنجا که بسیاری از مردم در اینجا خیلی کم کتاب می خوانند یا به کلی آن را کنار گذاشته اند، در بسیاری مواقع داستان ها، رمان ها، فیلم ها و بسیاری دیگر از آثار هنری، نه به خاطر ارزش و وجود خودشان، که به دلیل شهرت نویسنده یا شهرتی که آن اثر کسب کرده، فروش می کنند: چه بسا حتی یک صفحه از آنها خوانده نشوند.