آینده خود را در ورزش و بدنسازی می دید اما این رشته برای او پرهزینه بود. «اصغر» با حمایت پدرش به فعالیت در این رشته امیدوار بود. در20 سالگی پدر و مادر در هر محفل و جمعی در میان دوستان و آشنایان از پسر ورزشکار، مهربان و بلند بالای خود تعریف می کردند.

اصغر هم پشتکار خوبی داشت، وی علاوه بر اینکه با میله ها و وزنه های سنگین حرکات مختلف ورزشی را انجام می داد، تحت نظارت مربی خود از داروهای مکمل نیز استفاده می کرد.

روزهای حساسی را پشت سر می گذاشت. اصغر بعد از مدت ها تلاش و انتظار بالاخره برای نخستین بار در مسابقات استانی با هدف قهرمانی شرکت می کرد. آن روز حسابی وزنه زده بود. هنگام کار با