هنوز هم رنگ آسمان زندگی شان خاکستری است. هنوز هم دو کودک معصوم در سرمای آلونک می لرزند و در انتظارند که کسی دست های سردشان را در دست بگیرد. هنوز هم سفره کوچک آلونک خالی است.

اینجا بچه ها آنقدر عاشق زندگی اند که هرگز لب به شکایت باز نمی کنند. حسین 7 ساله با تمام کوچکی اش هرگز از گرسنگی بهانه نمی گیرد و حسن با تمام بغض و اندوهی که دارد، به نگاه خسته مادر و نگاه پردرد پدر لبخند می زند. اینجا در آلونک، حسن و حسین خیلی زود بزرگ شده اند. وقتی که یواشکی، دور از چشم پدر و مادر از حسن و آرزوهایش می پرسی، می گوید: مادرم فداکار است، خیلی فداکار. همه سختی ها را به خاطر ما تحمل می کند. من هم مثل همه