سال 1899 میلادی را می توان نقطه عطفی در ادبیات و فرهنگ کردها فرض کرد، چرا که در همین سال چند رخداد مهم فرهنگی برای آنها رقم خورد. افتتاح نخستین چاپخانه کردی و همچنین انتشار نخستین روزنامه کردی در قاهره (روزنامه کردستان) فرصتی شد تا اندیشمندان و اهالی فرهنگ و ادب کرد، صاحب یک پایگاه جمعی برای انتشار آثارشان شوند و از این طریق به تبادل نظر با یکدیگر بپردازند.

چاپ آثار شاعران کرد در روزنامه «کردستان»، فرصتی به وجود آورد که برای نخستین بار شعر کردی مورد نقد و بررسی و مقایسه قرار بگیرد و رفته رفته تحولاتی نوگرایانه، هرچند ناچیز، در ادبیات کردی صورت گیرد. ظهور نشریات تازه تر، فرصتی شد برای چاپ و انتشار آثار دیگر شاعران نوگرای کرد و نیز ایجاد ارتباط میان شاعران کرد و تشکیل کانون های فرهنگی و روشنگری و تبادل نظر میان اهالی فرهنگ و ادب.