همه با هم «آسمان آبی، زمین پاک»
چشم هایمان هم دود گرفته در این شهر پردود و دم، ولی روی بیلبوردهای بزرگ برایمان نوشته اند «آسمان آبی، زمین پاک» که یعنی با این چشم های غبار گرفته و افق همیشه کدر هم می شود به آرمان آسمان آبی فکر کرد.
آسمان آبی، زمین پاک، شعار یک کمپین جدید در پایتخت است که شهرداری راهش انداخته و می خواهد مردم به بازگشت رنگ آبی به آسمان و برگشت پاکی به زمین شهرشان فکر کنند. گرچه در بیلبوردها توضیحی درباره این کمپین داده نشده و باید از حدس و گمان برای درک اهداف آن کمک گرفت، ولی این شعار با زبان بی زبانی خواستار دو چیز است: اصلاح فرهنگ و رفتارهای ترافیکی و تفکیک زباله از مبدا.
اگر فرهنگ ترافیکی تغییر کند، مردم کمتر از خودروهای شخصی استفاده خواهند کرد، یا اگر استفاده می کنند مقابل انجام معاینه فنی مستمر، مقاومت نمی کنند و چشم شان را بر دودزا بودن آن نمی بیندند.
اگر فرهنگ ترافیکی اصلاح شود، همه دقیقا بین دو خط خیابان حرکت می کنند و چون دیگر کسی جلوی کسی نمی پیچد و راه را بند نمی آورد، گره ترافیکی هم پیش نمی آید و آن وقت این بنزین های سوخته، آسمان مان را این طور تیره و تار نمی کند.
اگر تفکیک زباله از مبدا جدی گرفته شود، تروخشک برایمان مهم می شود و حاضر نمی شویم سطل زباله مان معجونی از خشک ها و ترها باشد که ترها کم کم خشک ها را هم تر می کند و بی مصرف.
اگر این مقاومت در مقابل تفکیک بشکند زمین هم پاک می شود، البته به این شرط که قبل از آن آموخته باشیم جای زباله روی زمین و درون جوی آب و لابه لای شاخ و برگ های درختان و بوته ها نیست.
کمپین آسمان آبی، زمین پاک برای شهری غرق شده در آلودگی یک نیاز واقعی است. اینجا دیگر نفس درنمی آید و دم فرو نمی رود از شدت آلودگی هوا.
آسمان هم که نمی بارد و به این شهر قهوه ای رحم نمی کند، پس او که رحم نمی کند ما به حال خودمان دل بسوزانیم که آسمان مان آبی نیست و زمین مان پاک. اما رسیدن به این مرحله نیاز به آموزش دارد و نمی شود انتظار معجزه داشت تا مردم بی اعتنای امروز به یکباره مردم حساس فردا شوند و آن چیزی که کمپین آسمان آبی، زمین پاک کم دارد، همین نکته است.