رمان «بوی برف» در همان ابتدا نشان می دهد درون مایه یی پیچیده دارد و سیر روایی اش خطی نیست و در حالی که به راحتی لذت خوانش یک قصه خوش خوان را به خواننده می دهد او را در کشف رازها و رمزهای سه نسل از یک خانواده سهیم می کند وهمین موضوع سبب می شود تا نتوان به راحتی گفت که «بوی برف» فقط داستان دختری است که در نوستالژی عشقی از دست رفته به زیر و رو کردن خاطرات مادربزرگش جاجان، نشسته است. بازخوانی رویدادهای تاریخی سده اخیر ایران در متن داستان و ایجاد بینامتنیتی که در طرح رمان تنیده شده یکی ازویژگی های بارز این رمان است. جاجان (عزیزه جان) نسل اول مثلث زنانه بوی برف است که با پیش بینی زمان مرگش یادآوری