رامتین جباری / ما حتی بلد نیستیم طرح سوال کنیم، ذوالفقارنسب یک نیمه فوتبال وقت داشت برای پرسیدن فقط یک سوال از کی روش، اما دریغ از ایجاد حتی یک شبهه! نقد بدون استراتژی و بی هدف بیژن، با بردن زمین بازی به بندهای مالی قرارداد، برای گوش هایی که سه هزار میلیارد برایش شوخی شده، استعداد تحریک تماشاچی 90 را نداشت. منتقدین تیم ملی یک عمر و یک هفته وقت داشتند برای خلق یک چالش فنی. دست کم می شد دکتر بیژن دغدغه شخصی اش را برای فوتبال ملی با بیننده تلویزیونی در میان بگذارد. نقد «کی روش» بدون شک به فوتبال ما کمک بیشتری می کند اگر، امثال امیر و حمید و دکتر از توهم «انتقاد» خارج شوند. ما نه تنها به مربی خارجی، که به «منتقد خارجی» هم نیاز اورژانسی داریم.

آرش عبدی/ جوی راه افتاده که کی روش باعث تمام بدبختی های فوتبال ایرانه. بالاخره یه روزی کی روش هم از فوتبال ایران میره. اون موقع هست که حسرت خیلی چیزارو خواهیم خورد. حسرت بازی پایاپای با تیمی مثل آرژانتین، حسرت بردن تیم هایی مثل بحرین، قطر و امارات که برای فوتبال ایران گربه سیاه بودند، حسرت تیم فعلی ایران که همدلی، مهم ترین شاخصه اون محسوب میشه. فقط باید حسرت خورد...

علی حق شناس/ یک/ محبوبیت کی روش افسانه ای است. اینکه 88 درصد مردم از او راضی هستند شگفت آور است.

دو/ دکتر ذوالفقارنسب منتقد کی روش نبود، منتقد فدراسیون فوتبال بود. هیچ حرف فنی ویژه ای هم نزد. البته منصوریان هم.

سه/ کار تیم آنالیز برنامه 90 عالی بود، کاش به جای زمانی که به ذوالفقارنسب داده شد تا او بسوزاند، وقت بیشتری به بچه های آنالیزور 90 داده می شد.

چهار/ دعوای مربیان ایرانی همچنان سر پول است. اینکه الان که پول هست، چرا می دهید به یک اجنبی؟ بدهید به خود ما!

پنجم/ منصوریان حرف فنی نزد، اما حرف های درستی زد.

ششم/ کی روش همچنان خوش تیپ است، خوش لباس و خوش استایل است. بلد است خوب لباس بپوشد. این بار نیز همین طور بود. با یقه باز و دکمه آخری که بسته نیست و گردنبندی که می درخشد. مردم این را می پسندند.