سن پترزبورگ شهر مورد علاقه نویسندگان روس است: شهری که از داستایوفسکی، تولستوی و کم وبیش تورگینیف گرفته تا چخوف، ناباکوف، همه در فضای آن داستان نوشته اند. اما سرسلسله همه این نویسندگان که به قولی همه نویسندگان روسی پس از او از زیر «شنل»اش بیرون آمده اند کسی نیست، جز نیکلای گوگول. یکی از داستان های کوتاه گوگول که در مجموعه «یادداشت های یک دیوانه» به قلم خشایار دیهیمی به فارسی ترجمه شده، به همین نام یعنی «بلوار نیفسکی» است. خیابانی عجیب و غریب که گوگول طوری تصویرش کرده که انگار عصاره سن پترزبورگ و چه بسا عصاره کل روسیه است. خیابانی با جذبه ای باورنکردنی که همه چیز و همه کس را به خود می کشاند.