من خودم برنامه کودک را دوست دارم. به نظرم آنهایی که در این حوزه کار می کنند بیشتر به فکر مخاطب هستند یا بهتر بگویم«بودند»! الان دیگر پسر من که سر و دست می شکست برای برنامه های زنده برنامه کودک و حاضر بود از تخم مرغ شانسی و بستنی چوبی اش بگذرد تا دی وی دی های این برنامه های زنده را برایش بخرم، حتی طرف شبکه هایی هم که این برنامه ها را پخش می کنند، نمی رود! پسر من یک مخاطب است و نمی تواند متر و معیاری برای یک قضاوت نهایی باشد اما دقیقا از آن موقعی این اتفاق پیش آمد که برنامه زنده شد برنامه مرده! یعنی به اسم زنده پخش می شد اما در واقع ضبط شده بود. خب الان شما می گویید فرق اش چیست؟ فرق اش دقیقا فرق پخش فوتبال زنده با فوتبال مرده است![حالامطمئنم کاملا توجیه شدید!] این موضوع را تهیه کننده برنامه «فیتیله» هم به زبان آورده بنده خدا. دیگر به این جایش رسیده[دقیقا بیخ گلویش!] و گفته: «حدود دو ماه است که برنامه «فیتیله» به شکل تولیدی روی آنتن می رود؛ در حالی که پیش از این هم بیشتر آیتم های این برنامه تولیدی تهیه می شد و فقط بخش استودیویی آن زنده اجرا می شد که آن هم تولیدی شد و قطعا خودمان از این اتفاق راضی نیستیم... اتفاقاتی که سر صحنه رخ می داد، جذابیت هایی را ایجاد می کرد اما اگر همین اتفاقات در بخش تولیدی رخ بدهد، ما کات می دهیم؛ به عنوان مثال افتادن میکروفن و قطع شدن صدا به نظرم یکی از جذابیت های «فیتیله» است که در دل برنامه زنده ایجاد می شود. از وقتی که برنامه، تولیدی تهیه می شود ما دیگر جذابیت های سابق را نداریم.» یعنی دستوری داده شده و الان حدود دو سال است که من یکی بیچاره شده ام چون میزان خرید کارتون خارجی خانه ما بالارفته!