دل کندن از پول، دل بریدن از دارایی، کندنش از گوشه ذهن و راضی شدن برای خرج کردنش به نفع دیگران، جدالی است با نفس.

عده ای مغلوب این جدال می شوند، می چسبند به پول، دو دستی یقه دنیا را می گیرند، وحشت بخشیدن پیدا می کنند و چنبره می زنند روی دارایی شان، عده ای اما در این جدال برنده می شوند، دل از مایملک دنیا می برند و غرق دنیایی می شوند که در آن یک دانه گندم 70 دانه می شود و در آن خوبی ها ری می کند.

هما علیانی، خیر مدرسه ساز از تبار آدم هایی است که راحت دل می کنند، آسان فراموش می کنند، بسادگی می بخشند و بعد هم خوبی شان را می اندازند ته ته ذهن شان تا مصداق نیکوکارانی باشند که نیکی می کنند و در دجله می اندازند و منتظر پاداش نمی مانند.