عکس هایی که از نوفل لوشاتو در گرماگرم انقلاب گاهی به دست می رسید، مرد جوان خوش سیمایی را در کنار امام(ره) و بیشتر با خبرنگاران خارجی نشان می داد که کمی و تا حدی نامتعارف بود. چهره انقلابیون یا نزدیکان به رهبران انقلابی بنابر رسمی تاریخی و سنتی معاصر با کاپشن و ریش شناخته می شد؛ تیپی شبیه چه گوارا. اما صادق به قول «کریستوفر»، نماینده کارتر (به نقل از خود صادق)، «جنتلمنی فرانسوی بود، مودب و خندان.» در عکس ها چنان چهره به چهره با امام بود که گویی دارد نهانی برای امام رازی را برملامی کند یا پیشنهادی می دهد؛ در حد یک مشاور و رایزن سیاسی انقلاب، رابطه امام(ره) با وی مبهم و ناشناخته بود و جایگاهش در