نفس های تهران به شماره افتاده و راه حل هایی چون بزرگ تر کردن محدوده طرح ترافیک و زوج و فرد کردن استفاده از خودروها تنها به عنوان قرص های مسکن عمل می کنند و تنها راه حل کاهش ترافیک در افزایش حجم مسیرهای عبوری دیده می شود، که آینده ای جز شهری به مثابه یک پارکینگ بزرگ برای آن قابل تصور نیست. در مصاحبه ها و برنامه های متعدد انگشت اتهام آلودگی، ترافیک و تنزل عرصه عمومی به هر سو نشانه می رود. شهرهای بسیاری در جهان از آلودگی هوا و کمبود کیفیت محیطی رنج برده و می برند، اما تجربیات جهانی نشان می دهند شهرهای بسیاری همچون لس آنجلس که از دید شهردار تهران همجنس پایتخت ایران است، طی یک دهه، توانسته باکاهش اولویت خودروی شخصی، هوا را از حالت غیرقابل تنفس به مرز مطلوب بکشاند. در این زمان، نگاهی به راهکارها و تغییر روش ها در مدیریت و برنامه ریزی توسعه شهری بیش از هر زمان ضروری تر است.