تلخ است و همزمان، مضحک! بیماران به بیمارستان می روند؛ بیمارستان ها، بیمارها را درمان می کنند، اما فاضلابشان را تزریق می کنند به شبکه های جمع آوری آب های سطحی و چاه ها؛ آن آب ها، عطش زمین های کشاورزی را فرومی نشاند و مزارع سبزی و باغ های میوه را سیراب می کند؛ مردم بی خبر، سبزی ها و میوه های آلوده را می خورند و باز بیمار می شوند و می روند سراغ بیمارستان ها برای درمان و بیمارستان ها، فاضلابشان را...

اگر آمارها را قلم بگیریم، خلاصه هشدارهای علی محمد شاعری، رئیس ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران درباره وضع فاضلاب بیمارستانی در تهران، همین است، اما اگر بخواهیم اعداد و ارقام ارائه شده