تا هنوز دیر نشده دی وی دی فیلم «بیگانه» که راحت پیدا می شود را بخرید و این فیلم را ببینید. فیلم های بهرام توکلی را دوست دارم. البته بعضی از فیلم هایش را از بعضی دیگر بیشتر دوست دارم. بیگانه یکی از آنهاست. انگار تخصص توکلی ساختن فیلم های محشر با برداشتی از نمایشنامه های محشر است. ساختن فیلمی ایرانی با شخصیت هایی که تمام گوشت، پوست و استخوان شان ایرانی است از نمایشنامه امریکایی «اتوبوسی به نام هوس» کار سختی است که توکلی از پس آن به خوبی

بر آمده است. درست به اندازه درخشان بودن نمایشنامه، کار سختی است که او به خوبی از پسش برآمده است. بازیگران این فیلم، نقش های شان را دوست دارند این را می شود از تمام پرداختن به ریزه کاری ها و جزییات و لحظه به لحظه جان بخشیدن به کاراکترهای شان فهمید: کاراکترهایی که در زمانه فیلمنامه هایی با شخصیت های بی جان و بی روح، همیشه بازی کردن شان آرزوی هر بازیگری است.

آنها این نقش ها را درخشان و به اندازه بازی می کنند. اصلافیلم بیگانه همه چیزش به اندازه است، آن هم در روزهایی که همه اندازه ها را گم می کنند و خط را رد می کنند: اصلااین به اندازه بودن چیز مهمی است در زندگی.