آرشیو چهارشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۴، شماره ۲۲۹۳
هنر
۱۴

شجریان: اجازه ندارم بخوانم

شرق: شجریان آمده بود از جایگاه شعر حافظ بگوید. صحبت های او اما منحصر به تاثیری که اشعار حافظ بر آوازخواندنش داشته است، نشد. او در بخش پایانی صحبت هایش در یک جمله و بدون توضیح بیشتر، به اینکه از چندسال قبل نتوانسته است برای مردم کشورش بخواند، اشاره کرد. شجریان در همایش بین المللی حافظ، که از 15 تا 18 اردیبهشت در تهران و شیراز در دانشگاه آزاد اسلامی در حال برگزاری است، گفت: «بیتی از حافظ خوانده شد که به نظرم درست خوانده نشده و درست آن به نظرم این گونه است: جلوه ای کرد رخش دید ملک عشق ندات / عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد. بیت دیگری نیز هست که به نظرم الحق زیباست: نظری خواست که بیند به جهان صورت خویش/ خیمه در آب و گل آدم زد. نمی دانم چرا این بیت در خیلی از نسخ نیست».شجریان در مورد رابطه ای که میان شعر و آواز برای او وجود دارد، عنوان کرد: «وقتی آواز می خوانم، بدون شعر نمی توانم آواز بخوانم. مثل اتومبیلی که بنزین ندارد. وقتی غنای شعر حافظ هست، مرا به خواندن وامی دارد، چنان مرا شیفته می کند و می برد به جایی که از خودبیخود می شوم و یک باره به خود می آیم و متوجه می شوم در جمعی در حال آوازخواندن هستم».او در توصیف ویژگی های شعر حافظ اظهار کرد: «شعر حافظ گاهی مرا در آواز به جایی می برد که همیشه نمی توان به آنجا رسید. حافظ همیشه برای من مطرح بوده، معلم، مربی، پدر و همه چیز بوده است. عشق برای ملک نیست برای انسان است. فرشته عشق ندانست چیست قصه مخوان/ بخواه جام و شرابی به خاک آدم ریز/ پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر/ به می ز دل ببرم هول روز رستاخیز».شجریان سخنانش را اما با گلایه از اینکه نمی تواند برای مردم کشورش بخواند، به پایان برد: «نمی خواهم زیاده گویی کنم. من چندسالی است که می خوانم. آنچه باید را تابه حال خوانده ام و از این به بعد هرچه بخوانم زیاده گویی است اما من چندسال است که اجازه ندارم برای مردم خود و در مملکت خودم بخوانم».پس از آن، تصنیف «در آستان جانان»، ساخته مرحوم پرویز مشکاتیان با صدای شجریان پخش شد و هم زمان دوربین سالن روی چهره این خواننده قرار گرفت که او را درحال زمزمه این تصنیف نشان داد.