ادوارد لوسی اسمیت در کتاب خود - مفاهیم و رویکرد ها در آخرین جنبش های هنری قرن بیستم- می نویسد: «هنر مفهومی شکلی از بیان هنری است که تلاش دارد تا جنبه فیزیکی و ظاهری کار را تا حد ممکن تنزل بخشد و به جای آن نیروی ذهنی ناشی از اثر هنری را تقویت کند. هنر مفهومی اساسا از الگو های فکری سرچشمه می گیرد و در این راه از هر وسیله و موادی که با ذهنیت هنرمند سازگاری دارد مدد می جوید». این همان چیزی است که در فرهنگ هنری کانسپچوال نام گذاری می شود. یعنی به نوعی یک کارگردانی هنری برای رسیدن به یک زبان قابل فهم تا هنرمند بتواند تحت آن زبان مفهوم و حرفی را که می خواهد منتقل کند را به زبان بیاورد. نکته ای که اینجا