قطع درمان و دارو و توسل به زالودرمانی و زنبوردرمانی برای بیماران ام اس خطرناک است. به گفته دکترمحمدعلی صحراییان بیماری MS سنین 20 تا 40 سالگی را در بر می گیرد و علاوه بر فرد، خانواده ها را نیز گرفتار می کند، متاسفانه مردم به این بیماران انگ می زنند و فکر می کنند که آنها توانایی ازدواج و فرزندآوری را ندارند.

او در ادامه می گوید: «MS فقط یک بیماری نیست و مجموعه ای را درگیر خود می کند اگر کسی دیابت داشته باشد انگی متوجه او نیست ولی MS می تواند موجب انگ زدن به فرد مبتلاشود. همچنین مشکلات روحی در کنار مسائل جسمی برای فرد ایجاد می شود، بزرگترین مشکل موجود در جامعه با مبتلایان به این بیماری، ادعای درمان، تشخیص و دانستن علت بیماری توسط برخی افراد است و در برخی مقاطع، افراد نیز از کم اطلاعی مردم سودجویی می کنند.»

نایب رئیس انجمن MS ایران معتقد است که اگر در زمینه بهبود بیماری MS کاری انجام شود، 2 تا 3 سال بعد معلوم می شود، در نتیجه قطع دارو و اقدام به درمان های مکمل مانند زنبوردرمانی و

زالو درمانی ممکن است برای مدت کوتاهی موجب شود فرد شاهد بهبودی باشد، اما در درازمدت او را با مشکل مواجه می سازد. صحراییان با اشاره به اینکه سال 48 فردی 21 ساله که اکنون 75 ساله است در ایتالیا مبتلابه ام اس تشخیص داده شد که اکنون به دلیل کهولت سن و نه MS از واکر استفاده می کند، می افزاید: «افرادی که تازه به بیماری MS مبتلامی شوند و بیماران ناتوان را می بینند که از صندلی چرخدار استفاده می کنند، ناخودآگاه دچار تنش می شوند، برای از بین بردن استرس در میان این بیماران لازم است با گذاشتن کلاس هایی ویژه برای آنها مخصوصا آن دسته از بیماران که در شروع بیماری هستند، ایشان را با این اختلال آشنا و به مدیریت استرس آنها کمک کرد.»