نمی دانم چرا هرسال، روز جهانی ام اس مرا به یاد «ژاکلین دوپره»، نوازنده ویلن سل معروف انگلیسی، می اندازد که 15سال بعد از تشخیص بیماری ام اس، در 42سالگی از دنیا رفته است، شاید به این خاطر که در یک سال، در دو نقطه جهان متولد شده ایم، شاید چون او دوران کودکی اش را در محله کرایدون لندن به مدرسه موسیقی رفت که من در ابتدای اقامتم در لندن در آنجا زندگی می کردم و این همان سال هایی بود که مصادف با فوت او بود. شاید به این خاطر است که من دو زندگی نامه از او به روایت «کارول ایستون» و «الیزابت ویلسون» خوانده ام و فیلم های مستندی را که «کریستفر نوپن» درباره او ساخته و فیلم داستانی «هیلاری و جاکی»که از روی