پریشب ظرفیت سالن ما کامل بود؛ 51 نفر. همه به جز شش میهمان بلیت خریده بودند. آن هم در روز یکشنبه که بنا به سنت، روز مناسبی برای تئاتر نیست. به گمانم برای سالنی خصوصی که تعریف مشخصی برای سطح کارهای ارائه شده در این سالن ها ندارد؛ من و گروه اجرائی باید 10، 12 شب صبر می کردیم تا با حضور مخاطب روبه رو شویم. سالن، تابلو ورودی ندارد. که ای کاش می داشت. با پنج هزار تراکت و بی شمار پوستر و چه و چه باز دوستی می گفت خبر نداشتم تئاتر بر صحنه برده ای. می دانید چرا؟ چون در سالن های مرسوم و مشخص اجرا نکرده ام. قصد کرده ام حامی بخش خصوصی باشم و لااقل نام من از دعواهای بی شمار متقاضی اجرا در محدوده سالن های