سفره های خالی، کوچه های بن بست
همیشه آرزو کرده ام در سفره های خالی، حداقل نانی برای خوردن وجود داشته باشد. وقت های زیادی به رستوران رفته ام و صورت چسبیده شده به شیشه یک کودک کار، لقمه گوارا را به دهانم زهر کرده. آیا من حق دارم غذای خوب بخورم؟ لباسی که دوست دارم بخرم و زندگی آسوده ای داشته باشم؟ پس دیگران چه؟ آنهایی که در سفره های خالیشان، حتی نانی برای خوردن ندارد. چرا این روزها پشت شیشه نانوایی ها می شود دید که نوشته شده، نان نسیه نداریم. چرا حروف حساب دفتری نداریم، در بقالی ها درشت تر نوشته می شود؟ آیا این کلمات مخاطبان بیشتری پیدا کرده است؟
شما میتوانید به یکی از روشهای زیر مشترک شوید:
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 70 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامهها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارتهای بانکی ایرانی انجام خواهد شد.
پرداخت با کارتهای اعتباری بینالمللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج از کشور امکانپذیر است.
- دسترسی به متن مقالات این پایگاه در قالب ارایه خدمات کتابخانه دیجیتال و با دریافت حق عضویت صورت میگیرد و مگیران بهایی برای هر مقاله تعیین نکرده و وجهی بابت آن دریافت نمیکند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.