می گوید «نام من با نام شاهنامه پیوند گرفته است» و این حرف درستی است. دکتر میرجلال الدین کزازی نامی است که با شنیدن آن نخستین چیزی که به یادمان می آید شاهنامه فردوسی است و البته تاکید بر به کار گیری واژگان پارسی در گفتار و نوشتار. او در گفتار و نوشتار شیوه خاص خود را دارد که مبتنی است بر واژگان خالص پارسی؛ واژگانی سترده از هر واژه ای که غیرپارسی است، البته تا جای ممکن. کزازی علاوه بر شاهنامه بر دیگر متون حماسی ادبیات جهان نیز اشراف دارد که گواه آن ترجمه های او از «ایلیاد» و «ادیسه» هومر و «انه اید» ویرژیل است، گرچه او شاهنامه را از این هر سه اثر برتر می داند و در گفت وگوی پیش رو نیز بر این باور