خیلی کم پیش می آید که به یک شاعر، پست بدهند؛ نمی دانم چرا! یعنی می دانم! کلا به شاعرها اعتماد نمی کنند نه در زن دادن، نه در پست دادن! می گویند شاعر است دیگر، هوش و حواس ندارد یعنی شاعر بودن در منظر عام، با کفتر بودن در یک روز برفی، یکی ست! خب کفتر بیچاره سردش است که هی خودش را به پنجره می زند، آزار که ندارد! حالایک شاعری که از قضا، شاعر مشهوری هم است و هم «ارزشی»ست و هم در فضاهای مجازی هر کسی می خواهد از عشق شکست خورده اش بگوید یک بیت از او می گذارد در صفحه اش، شده معاون حوزه هنری. من شخصا عاشق اظهار نظرهای یوسفعلی میرشکاکم [حالافردا-پس فردا یک نفر نگوید آقای عاشق! میرشکاک بد و بیراه گفت بهت!] او درباره این واقعه نادر گفته: «تمدن غربی با هنر آن به دنیا تحمیل شده است. ما در دنیایی زندگی می کنیم که اهمیت هنر دیگر قابل کتمان نیست. اهمیت شعر هم که جای خود دارد اما در همین زمان می بینیم که در کشور ما تنها قشری که وضعیت شان بسامان نیست شعرا هستند. فاضل نظری شاعری است تکنیسین و مهندس که می تواند از کوچک ترین موضوعات و ساده ترین اتفاقات، شعری مانا خلق کند. حضور او در کسوت معاونت حوزه هنری بسیار ستودنی است اما به شرط اینکه وضعیت را اندکی به نفع شاعران سامان دهد.» و خطاب به فاضل نظری گفته: «اراده کن که وضعیت را تغییر دهی؛ تو شاعری.» بنده هم عاجزانه از این جناب نظری می خواهم که یک کاری نکند در این پست، که پست های بعدی را دیگر به شاعرها ندهند چون انگار وضع معیشتی شاعرها قرار نیست درست شود لااقل پست بگیرند، حقوق شان بیشتر شود!