آرشیو سه‌شنبه ۱۰‌شهریور ۱۳۹۴، شماره ۲۳۸۶
هنر
۹

در ستایش فرهاد

فریدون شهبازیان ( آهنگ ساز و رهبر ارکستر)

زنده یاد فرهاد مهراد برای انتخاب موسیقی مناسب که حال وهوای صدای او را داشته باشد و همچنین انتخاب اشعار زیبا، قابل تامل و تفکر، سلیقه و تبحر ارزشمندی داشت، می توان گفت کمتر خواننده ای قادر بود مانند او ترانه ای را اجرا کند، چراکه از نظر دکلماسیون بی نظیر بود و هر واژه و هر جمله از شعر یا ترانه ای را می خواند، کاملابا مفهوم بیان می شد. زمانی که صدای او را می شنیدید با معنای تلفیقی آن کاملااثر گذار بود. برای سبک آوازی فرهاد مهراد تعاریف متفاوتی بیان شده است، ولی اگر از من بپرسید، خواهم گفت سبک او سبک رمانتیک بود. می دانیم از قرون وسطا به بعد سبک های مختلفی در موسیقی جهان ثبت شده است، مانند باروک، کلاسیک، رمانتیک، معاصر و مدرن که درخشان ترین این سبک ها به نظر من سبک رمانتیک است که از نظر ماندگاری نسبت به بقیه سبک ها دیرپا تر است. من صدای فرهاد را بسیار نزدیک به سبک رمانتیک می دانم؛ با این تفاوت که می توان صدای او را در نام گذاری اصواتی که از انسان می شنویم، مانند سوپرانو، آلتو، تنور و باریتون، در شاخه تنور کلوراتور منظور کرد. برای مثال، صدای خواننده بزرگ اپرای جهان زنده یاد «پاواروتی» یک تنور لیریک باشکوه بود و صدای فرهاد یک تنور کلوراتور باشکوه است. فراموش نکنیم اجراهای درخشان فرهاد را باید چندین بار شنید تا به جذابیت صدای او دست یافت. علاوه بر آن، توانایی های او را در اجرای کنسرت هایی که هم زمان پیانو هم می نواخت باید ستایش کرد. نظیر کارهای او را می توان در کنسرت های خوانندگان بزرگی مانند التون جان و... شنید. زنده یاد فرهاد مهراد خواننده بزرگی بود که نظیرش هرگز پا به عرصه وجود نگذاشت. او خواننده ای بود که ترانه های لاتین را نیز بسیار با تفکر و تسلط و با صدایی دلنشین و موزیکالیته ای قابل قبول اجرا می کرد. فرهاد مهراد برای همه ما خاطراتی فراموش نشدنی برجای گذاشت. باید بگویم اجراهای فرهاد جذابیت هایی داشت که ستایش بر انگیز بود. متاسفانه خواننده ای بی نظیر را با صدای تنور کلوراتور (دراماتیک) از دست دادیم و شاید سال ها طول بکشد تا چنین خواننده ای پرورش یابد. یاد و خاطره اش گرامی.