دوستان عزیزم در تهران؛ از لانزاروته، جزیره ای در مجمع الجزایر قناری؛ جایی که قسمتی از فیلم در آن فیلم برداری شده، سلام گرمم را به شما می فرستم و اگر اجازه داشته باشم در آغوش تان می گیرم. بسیار مشعوفم از نگارش این متن خطاب به شما، زیرا تماشای این فیلم نشان از علاقه مندی شما به سینماست.

در اینجا می خواهم رازی را با شما به اشتراک بگذارم: ژوزه ساراماگو یکی از علاقه مندان واقعی سینمای شما بود به طوری که جایزه ای به کارگردانی ایرانی در فستیوال فیلم سن سباستین اهدا کرد و هر زمان که از ساخت فیلمی درباره رمان خودش «پیام آور مرگ» صحبت می کرد، پیش از هرچیز به پیش بردن این پروژه از سوی یکی از هم میهنان شما فکر می کرد. ژوزه ساراماگو تحقق این رویا را به چشم ندید، اما این به معنی ندیدن این داستان بر پرده نمایش نیست.