تلویزیون در برخی زمان ها نه اینکه بخواهد «خرق عادتی» انجام دهد؛ بلکه به تصور تصمیم گیرندگانش می خواهد که «خبر» نخورد، کارهایی انجام می دهد که در برابر دیدگان «تعجب آشنای» بینندگان، موجب شگفتی می شود. مراد از این مقدمه کوتاه، اعلام خبر بیماری جناب شجریان در تلویزیون است که به ناگاه در بهت خبری، در برنامه خبری 20:30 پخش شد. در اینکه عموم مشتاقان آواز ایشان طی این چندسال منتقد سیاست های رادیو-تلویزیون بوده اند شکی نیست با این وجود با پخش این خبر، می توان امیدوار بود که تغییری در نگاه کلان مدیران تصمیم گیر ایجاد شود تا «خسرو آواز» ایران مورد بی مهری کمتری قرار گیرد. هرچند دراین میان عده ای هم خودخواسته و ناخواسته در پی این بیماری بهتان هایی به ایشان زده اند که با اخلاق ایرانی و اسلامی مان ناسازگار است که امید است این جهت گیری ناصواب رخت بربندد از شاکله آنانی که تصمیم نهایی را اتخاذ می کنند و به شکلی رفتار کنند که هنر درگیر مناسبات نامناسب سیاسی قرار نگیرد. امیدواری دیگر این خبر در این نهفته است ادامه دادن این مسیر درست توسط مدیران خبر است، و باید پذیرفت حرکت هایی در این سطح به هر شکلش باید تقویت شود و کمتر وجه سلبی آن مورد توجه قرار گیرد.