هر ماه ایرانی، یک روز جشن دارد. جشنی برای ستایش خدا، مهر، دوستی، مادر، صلح، آرامش و تمام خوبی هایی که زندگی به ما ارزانی داشته. جشن هایی که در جهان پر از خشونت، استرس، عصبیت و ناخوشی این روزگار، می تواند پیامی برای خوبی، نیکی، راستی و پاکی باشد. در تقویم ایرانی، هر روز از ماه نامی دارد و زمانی که نام هر روز با ماه آن یکی می شود، آن روز جشن گرفته می شود. جشنی که در آن با پاکی، نیکی و راستی پیمان می بندیم و یزدان را ستایش می کنیم. اما ما ایرانی ها از این جشن ها تنها به شب چله و نوروز بسنده می کنیم و حتی بیشتر ما به اشتباه، شب چله را «یلدا» می خوانیم. نامی که ریشه عربی دارد و نادرست است و به ما