آرشیو شنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۴، شماره ۶۱۴۴
صفحه آخر
۲۰
حوالی فرهنگ

کتاب های موفق سال... دریغ از پارسال!

یزدان سلحشور

جایزه کتاب سال، جایزه مهمی ست در ایران؛ مهم از لحاظ خواص و مخاطبان حرفه ای کتاب و مولفان اما نه مهم برای مخاطبان عام! چرا؟ چون اگر از نظر مخاطبان عام این جایزه مهم بود، برندگان این جایزه باید حداقل در زمینه افزایش شمارگان کتاب هایشان، عاقبت بخیر می شدند که نشدند! می دانم که کلا وضعیت کتاب و کتابخوانی خوب نیست اما این جایزه هم باید در حوزه عمل گرایی و تغییر سرنوشت اقتصادی بازار کتاب خودی نشان بدهد. محمدعلی مهدوی راد دبیر سی وسومین جایزه کتاب سال، درباره وضعیت فعلی کتاب در جامعه ایرانی گفته: «متاسفانه کمیت همچنان بر مرکب تیزرو میدان نگارش و پژوهش می تازد و ما به لحاظ میراث مکتوب کم نداریم اما کیفیت همچنان رو به افول است که این خیلی چیز بدی است. این افت کیفیت، هم در حوزه کتابخوان و هم کتاب آفرین رخ داده و هر دو در حال افت کردن هستند. کتاب گرایی و کتاب جویی هم افت کرده و در این زمینه متاسفانه نقش صدا و سیما نیز که مهم ترین مرکز اطلاع رسانی در کشور ماست، بی تاثیر نیست زیرا در ایجاد حس کتاب گرایی و کتاب جویی، معرفی و تبلیغ و تکریم کتاب های اصیل و ارزشمند بسیار بااهمیت است؛ نباید کتاب هایی که ارزشمند هستند تکریم از آنها تنها به مراسم اختتامیه ختم شود.» نمی دانم چرا هرچه به چپ می رویم، هر چه به راست می رویم، باز به صدا و سیما می رسیم؟! خداوکیلی در این یک فقره کتاب سال، دیگر نمی خواستم پای صدا و سیما را وسط بکشم اما مگر مهدوی راد دروغ می گوید؟! ما مگر بیشتر از یک تلویزیون در کشور داریم که آن هم درباره آچار پیچ گوشتی، نیم ساعت برنامه پخش می کند اما درباره کتاب های موفق سال... دریغ از پارسال!