دکتر علاءالدینی بر این نظر است که مدیریت شهری در ایران اساسا هدفی برای خود در راستای شکوفایی اقتصاد شهری قائل نیست، به این بهانه که این امر جزء وظایف شهرداری ها تعریف نشده است. همین دیدگاه و ساختار معیوب اقتصاد کلان باعث شده اند مسئولان دولتی و شهری نتوانند برای متقاضیان کار، شغل کافی ایجاد کنند. در چنین شرایطی باید راه را برای مشاغل غیررسمی جایگزین باز گذاشت. او بر این باور است که حتی اگر سرمایه گذاری خارجی هم انجام شود، شغل جدید چندانی ایجاد نخواهد شد، چراکه به احتمال بسیار زیاد سرمایه گذاران خارجی در حوزه هایی محدود، یعنی عمدتا در فعالیت های منبع محور، سرمایه گذاری خواهند کرد و این حوزه ها،