پنج قلوها، همه یک شکل، با چشم های درشت و پف کرده، پوست قرمز چروک خورده و کرکی، موهای نرم و سیاه خیس از خون، ظهر یکشنبه، بیست و سوم فروردین امسال از تاریکی دنیای رحم بیرون کشیده شدند تا اولین دم زندگی شان را در اتاق لیبر (زایمان) بیمارستان تخصصی زنان حضرت ام البنین(س) مشهد، با ولع در ریه ها فرو بدهند و اولین بازدم شان، گریه ای کوتاه شود، همه مثل هم، بریده بریده، ناله وار، کم جان.

بچه ها، 9 ماه چسبیدن گونه به گونه هم را در شکم مادر 23 ساله شان طاقت نیاوردند به همین خاطر در 32 هفتگی، بی خبر و بی مقدمه مثل مهمان های ناخوانده، بیرون آمدند؛ هر کدام یک کیلو و چند صد گرم، با وضعیتی به قول پزشک ها عادی اما نیازمند تحت نظر بودن با انواع دستگاه ها که از همان نخستین ساعت تولد به بدن شان وصل شدند تا سلامت شان را لحظه به لحظه بسنجند.