فلسفه انتخاب فعالان هر مجموعه ایجاد رقابت مثبت و افزایش انگیزش در آن مجموعه است. در رویکرد مدیریتی ارتقای عملکرد یک مجموعه، مدیران عملکرد افراد را مورد ارزیابی قرار می دهند تا با تشویق کسانی که عملکرد مثبتی دارند دیگران را نیز تشویق کنند تا با الگوبرداری از افراد موفق سطح عملکرد دستگاه، سازمان یا نهاد مربوطه را ارتقا دهند.به عبارتی یکی از الزامات مدیریت منابع انسانی تلاش برای ارتقای سطح عملکرد کارکنان یک مجموعه است. در این راستا ضمن افزایش دانش و مهارت افراد در فرآیند ضمن خدمت با توجه به تفاوت های عملکردی در راستای تحقق اهداف سازمانی کارکنان فعال در قالب شاخص های حرفه ای، متکی بر بهبود سازمانی انتخاب می شوند و مورد تقدیر و تشویق قرار می گیرند.حال اگر این انتخاب مبتنی بر شاخص های حرفه ای نباشد و براساس روابط و ارزش های غیرسازمانی و شاخص های غیرمرتبط صورت گیرد بی تردید کارکنان آن مجموعه به جای آنکه در مسیر بهبود عملکرد حرفه ای خود تلاش کنند برای بهره مندی از مزایای منتخب شدن به دنبال تظاهر به عملکردی خواهند بود که منجر به انتخاب آنها می شود. متاسفانه انتخاب معلمان نمونه نشان داده است که نتوانسته رقابت و انگیزه لازم را میان معلمان ایجاد کند تا با افزاش دانش و مهارت حرفه ای خویش در راستای ایفای نقش واقعی معلم تلاش کنند اگر به جامعه معلمان مراجعه شود و از آنها خواسته شود شاخص های حرفه ای انتخاب معلم نمونه را تعیین کنند بی تردید تا حد زیادی مغایر با دستورالعملی خواهد بود که در حال حاضر معلمان نمونه براساس آن انتخاب می شوند.

برای رقابتی و انگیزشی شدن انتخاب معلمان نمونه تجدیدنظر در دستورالعمل مربوطه ضروری است: تجدیدنظری که متکی بر نظام صنفی معلمی و انتظارات دانش آموزان و والدین باشد. امید است کارشناسان با احساس مسوولیت و دلسوزی بیشتر به این مهم ورود پیدا کنند و مدیران و مسوولان نیز با شهامت پذیرای واقعیت های موجود باشند.