موسیو شیطان: خدایا شکرت که آب از آب تکان نمی خورد و هیچ چیزی تغییر نمی کند.

خانم باجی: خل شده ای؟ تغییر کردن که از نشانه های یک جامعه زنده و روان است. جامعه تغییر نکند پویایی اش را از دست می دهد.

موسیو شیطان: اتفاقا همین عدم تغییر شرایط از نشانه های خوشبختی است.

خانم باجی: حتما دیوانه شده ای!

موسیو شیطان: خیلی هم خوبم و اتفاقا در نهایت سلامت و صحت عقل این حرف را می زنم. از دولت هم می خواهم دست به هیچی نزند و هیچ تغییری ایجاد نکند و نگذارد آب توی دل ما تکان بخورد.

عمو حسام: موسیو راستش را بگو. حرف هایت بودار است. نمی شود تو حرفی بزنی که کاسه ای زیر نیم کاسه آن نباشد. بگو ببینم موسیو. بریز بیرون.

موسیو شیطان: چیز خاصی نیست. فقط داشتم روزنامه می خواندم. دیدم از قول احمدی نژاد نوشته فعلاشرایط کشور را برای ورود خودم مناسب نمی دانم. خب دیدم تنها آرزویی که دارم این است که این نامناسب بودن شرایط ادامه پیدا کند و شرایط کشور جوری نشود که ایشان احساس کند ورودش مناسب است. برای همین دست به دامان دولت شدم که کاش کاری نکند که شرایط نامناسب فعلی عوض شود و یکهو ایشان حس کند شرایط برای حضورش مناسب است.

عموحسام: عجب!