بسیار اتفاق افتاده که روزنامه نگاران ایرانی با حال وهوای کار حرفه ای روزنامه نگاری غربی روبه رو شوند؛ در اوقاتی که به تحریریه های روزنامه های بین المللی آمریکایی و اروپایی سر می زنند، هنگامی که کتاب های راهنمای روزنامه نگاری آنها را می خوانند یا حتی وقتی رسانه هایشان را رصد می کنند. همین اتفاق می تواند در مواجهه با یکی از کتاب های راهنمای نیویورک تایمز رخ دهد. وقتی که روزنامه نگار ایرانی کتابچه «روزنامه نگاری اخلاقی» نیویورک تایمز را که حکم راهنمای اخلاق حرفه ای کارکنان این روزنامه را دارد می خواند، انواع مقایسه ها و حسرت ها ممکن است به ذهنش خطور کند؛ ازجمله اینکه روزنامه نگاران نیویورک تایمز