در سال 92 و با تغییر دولت، شاید هنوز برای خیلی ها زود بود که حدس بزنند در دو، سه سال بعد از آن، چه تعداد رمان و داستان کوتاه (و البته کتاب های ادبی و غیرادبی دیگری که من ازشان حالاهم کمتر خبر دارم) منتشر خواهد شد. اما حالااین تعداد (و باوجودی که هنوز اغلب ناشران ادبیات به استقبال وضعیت جدید نرفته اند و با تردید و امساک کتاب منتشر می کنند) چنان زیاد شده و هر سال چنان به نویسندگان کتاب اولی و کتاب دومی ما اضافه شده و آنقدر نام های جدید به گوش مان می خورد که می شود فهمید در وضعیتی بی سابقه وارد شده ایم که خوبی ها و بدی هاش برای مان چندان قابل فهم نیست و بنابراین روزبه روز گیج تر و نافهمیده تر می