تفاوت بین فلسفه اخلاق و تاریخ اندیشی را می توان پذیرفت. اما واقعیت این است که گمان می کنم راجع به فلسفه تاریخ ظلمی شده است و آن این است که مفهوم در مصداق هایی که داشته منحصر شده است. به این معنا که معمولاآنچه ما به عنوان فلسفه تاریخ شناختیم، اوصافی داشته از این قبیل که آن کسی که این ایده را می پرورانده خودش نیز قهرمانش بوده است و آن چیزی که به عنوان پایان تاریخ مطرح می کرده برای آن فرد آرمان بوده است و اینکه مکانیسم استدلالی ای که برای تقویت آن عرضه می کرده به معنایی مابعدالطبیعی (metaphysical) بوده است. در حالی که این بدان معنا نیست که هر فلسفه تاریخی هر جای دیگری نیز بود، باید همین اوصاف را