مقدمه: ما جامعه ای هستیم که تمام فکر و ذکرش بهره وری، نتیجه و عملکرد است. با وجود فشار بیش ازحد برای کار طولانی تر و سخت تر، نابرابری اجتماعی افزایش یافته است. در زمانه ای که بیش از همیشه مجذوب اندازه گیری سعادت هستیم، افسردگی و دیگر مشکلات روانی به بالاترین میزان خود رسیده اند. آیا زمان آن فرارسیده تا جامعه به طور اساسی ساعات کار را کاهش دهد و «حق تنبلی» را مطالبه کنیم؟ به گفته استفان لسنیش جامعه شناس، یکی از نویسندگان کتاب «جامعه شناسی، سرمایه داری و نقد» و یکی از مدیران بنیاد تحقیقات «جوامع پسارشد (post-growth)» در آلمان، «به شدت لازم است تا خواسته ای را مطرح کنیم که بر خلاف جریان غالب زمانه ماست».