خیریه ها ایجاد می شوند که با دستگیری از اقشار ضعیف اجتماع، باری را از روی دوش جامعه بردارند و به نوعی جایگزین چتر حمایتی دولت شوند اما نبود نظارت بر عملکرد خیریه ها سبب شده برخی موسسات به شکل غیر مجاز فعال شوند.

فعالیت غیر مجاز خیریه ها نیز بیشتر با هدف هایی غیر از کمک به نیازمندان دنبال می شود؛به بیان ساده تر افرادی که به شکل غیر مجاز برای ایجاد خیریه پیشقدم می شوند، بیشتر به فکر برآورده شدن نیازهای خود هستند و دغدغه دستگیری از فقرا را ندارند.

خیریه های غیرمجاز نه تنها باری از روی دوش جامعه بر نمی دارند بلکه به گسترش آسیب های اجتماعی نیز دامن می زنند، زیرا وقتی مردم ببینند خیریه ها اهداف خیرخواهانه ندارند، نسبت به انجام عمل نیکوکارانه دلسرد می شوند. به این شکل دستگیری از نیازمندان دیگر برای مردم در اولویت قرار نمی گیرد و در نتیجه مشکلات نیازمندان حل نمی شود،این درحالی است که باید تاکید کرد حل نشدن مساله فقر، آسیب های اجتماعی بیشتری را به همراه می آورد؛آسیب هایی مانند گسترش کودکان کار و خیابان که امروز به یکی از جدی ترین مشکلات کلانشهرها بدل شده است.