خانه احزاب یک نهاد صنفی - مدنی است که باید در جهت رشد و توسعه فرهنگ تحزب، رفع موانع و مشکلات احزاب و فراهم کردن بستری برای تحزب براساس 26 قانون اساسی جایگاه خود را در کشور پیدا کند. در برخی از دولت ها به خصوص دولت هایی نظیر دولت نهم و دهم احزاب و نهادهای مدنی نه تنها مورد بی مهری قرار گرفتند و بالاتر از آن این دولت ها خود را بی نیاز از نهادهای مدنی می دانستند. خانه احزاب می تواند در تقویت حزب نقشی اساسی داشته باشد تا هم ارتباط بین احزاب تقویت شود و هم ارتباط با مردم و دولت در بین احزاب فعال شود. خانه احزاب باید کوشش کند همه احزاب درون خود را به سمتی هدایت کند که با برنامه عمل کنند: به صورت فصلی فعال نباشند و فقط در زمان انتخابات سربرنیاورند. احزاب کشور باید در برنامه های کوتاه مدت و بلندمدتی برای خود تعریف کنند. همچنین باید انضباط تشکیلاتی را در خود نهادینه کنند. خانه احزاب می تواند در رسیدن به این اهداف نقشی مهم داشته باشد. دولت نیز باید توجه به تحزب داشته باشد. دولت ها نه فقط در هزینه های مالی باید احزاب را یاری کنند همچون یارانه ای که در دوره اصلاحات ایجاد شده بود بلکه باید با احزاب در تماس باشند و به نظرات احزاب در اداره کشور توجه کنند. خانه احزاب می تواند در راه رسیدن به قانون انتخاباتی حزبی تاثیرگذار باشد. در هر انتخابات احزاب باید نقشی پررنگ تر داشته باشند. دولت با پیشنهاد لایحه به مجلس و نمایندگان مجلس از طریق ارایه طرح می توانند در افزایش نقش احزاب در انتخابات نقش ایفا کنند. اگر این مساله را پذیرفته ایم که تنها مردم هستند که باید در سرنوشت کشور نقش داشته باشند و کشور باید به وسیله اعمال رای و نظر مردم اداره شود، باید سازمان حزبی را جدی بگیریم و تحزب در کشور را سامان بخشیم. اهمیت برخورداری از احزاب قدرتمند مساله آگاهی بخشی توده هاست. اگر خانه احزاب به عنوان نماینده نهادها و تشکل های سیاسی که می تواند خواسته ها و مطالبات مردم را دنبال کند، فعال شود می تواند در راه دموکراتیزه شدن بیشتر حکومت نقشی اساسی داشته باشد.