چهل، پنجاه سال پیش را که یادم می آید، غیر از تصویر پابرهنه دویدن در خیابان ها و کوچه های خاکی و با سنگ پراندن به هم و سر هم دیگر را شکستن و راه گرفتن خون بر سر و صورت که از تفریحات سالم مان بود، یکی از چیزهایی که به یاد می آورم، دوره گردانی بودند که هر از گاهی در خیابان ها خبر می فروختند. دوره گردها همیشه چیزی برای فروختن داشتند و یکی هم فروختن خبر بود.

دسته ای کاغذ بزرگ کاهی در دست خیابان ها را می گشتند و معمولافریاد می زدند که یک نفر زده و چند نفر را کشته یا چند نفر ریخته اند و یک نفر را کشته اند و اینکه کل ماجرا بر همان برگه های کاهی چاپ شده و هر کدام را به ده شاهی یا فوقش یک قران می فروختند، که اگر نمی دانید بدانید یک قران می شود همان یک ریال که الان دیگر نیست و ده شاهی هم نصف یک قران بود، آن موقع.