وقتی یک و ماه و اندی پیش نشست بنیاد باران در سالروز درگذشت مرحوم دکتر شریعتی به جدال لفظی بین سخنرانان با هم از سویی و برخی شرکت کنندگان از سوی دیگر کشیده شد بیش از آنکه نفس درگیری فکری و لفظی حاضران آن نشست مهم باشد نشان از زنده بودن شریعتی و آثارش در جامعه روشنفکری ایران داشت: روشنفکری که بعد از چهل سال از مرگش طرفداران او در مدح و منتقدانش در ذم به یک میزان مصمم هستند. طرفدارانش راه رهایی را در برگشت به آموزه های او و بازخوانی آثارش جست وجو می کنند و منتقدانش به نقد کشیدن آرای او را لازمه پیشرفت جامعه ایران می دانند. حال این سوال پرسیدنی است که برای یک متفکر، یک روشنفکر، یک نویسنده چه بختی