آرشیو چهار‌شنبه ۶ امرداد ۱۳۹۵، شماره ۲۶۴۱
روزنامه فردا
۲۰
یادداشت

احمدرضا احمدی! زودتر به خانه برگرد

هوشنگ کامکار

احمدرضا احمدی در بیمارستان بستری است و این اتفاق مرا سخت دل نگران کرده؛ اگر یکی، دوتا دوست نزدیک در زندگی داشته باشم، بی شک یکی از آنها احمدرضا احمدی است. همکاری های زیادی با هم داشتیم و روی اکثر کارهایم، او دکلمه خوانده است. این مرد عزیز، حق بزرگی به تاریخ ادبیات و موسیقی ایران دارد و سال ها در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به موزیسین ها برای تولید آثار ماندگار کمک کرده است. البته احمدرضا شاعری برجسته هم هست که درباره مرتبه شاعری اش من هیچ صلاحیت اظهارنظر ندارم. اغلب اوقات، هفته ای یکی، دوبار با هم تلفنی صحبت می کنیم و اتفاقا دو، سه روز قبل از بستری شدنش در بیمارستان، با هم حرف زدیم و وقتی در خبرها خواندم بدحال شده و به بیمارستان رفته، عمیقا متاثر و غمگین شدم. احمدرضا احمدی با میل به زندگی و کار و با روحیه ای سرشار از عشق و امید، زندگی اش را سپری می کند و همه مشکلات را پس می زند و انسانی به غایت طناز و شاد است. او رابطه خوبی با دنیا دارد اما متاسفانه چندسالی است که مریضی ها به سراغش آمده اند و گاه گاهی او ناخوش احوال می شود اما پس از هربار بستری شدن در بیمارستان، وقتی با او صحبت می کنم، ابدا ابراز ناراحتی نمی کند و همیشه شاد است و بیماری و درد را هم با روحیه طنازش، به سخره می گیرد. هر زمان جهان بر من سخت گرفته و احتیاج به امیدواری داشته ام، تلفن را برداشته و به احمدرضا زنگ زده ام، آن وقت دنیا برایم رنگی و دلپذیر شده. امیدوارم این شاعر و رفیق عزیز ما هرچه زودتر بهبود یابد، به خصوص که در همه این سال ها همسرش، خانم شهره حیدری و دخترش، ماهور، بسیار بسیار مراقب او هستند و باید از آنها بابت عشق و همتی که در مراقبت از او دارند، تشکری ویژه کرد. همین طور ممنونم از پزشکانی که با تسهیلات بسیاری هربار احمدرضا را مداوا می کنند تا او باز با لبخندش دنیا را دگرگون کند. امیدوارم احمدرضا هرچه زودتر به خانه برگردد و باز در جوار شمعدانی ها شعر بنویسد.

* آهنگ ساز و سرپرست گروه «کامکار»