در بسیاری از دموکراسی های غربی، پوپولیست های دست راستی که از پیروزی خودخوانده شان بر نخبگان حکومتی سرمست شده اند، بیش از پیش بر این مدعا که جهانی سازی ریشه تمامی مصائب و مشکلات شهروندی است، پافشاری دارند. این مدعا، حتی اگر رهبران سیاسی از مدت ها پیش تجارت آزاد و جریان سرمایه را به عنوان نسخه رفاه پیچیده باشند، برای آنانی که استانداردهای زندگی شان در دهه های اخیر افت چشمگیری داشته، از جذابیت قابل توجهی برخوردار است. درست به همین دلیل است که باید با این استدلال به مقابله برخاست. البته که نارضایتی اقتصادی به تنهایی احساسات ضدجهانی سازی را برنمی انگیزد. پوپولیسم حتی در کشورهایی با نرخ پایین بیکاری