آیا واقعا ما مردم شادی نیستیم؟ آیا رتبه بندی های سوگیرانه ای که ایران را جزو غمگین ترین کشورها معرفی می کند از اعتبار وروایی برخوردار است؟ آیا همین مساله باعث شده تا با هر روش و ترفندی به دنبال شادی باشیم؟ رواج خزنده و بی صدای برخی پارتی ها و جشن های نامتعارف با عناوینی مانند رنگ پارتی، سوئیچ پارتی، جشن طلاق و... بهانه ای جز شادی ندارد و می تواند نسخه ای برای برون رفت ما ایرانی ها از این بحران باشد. این درحالی است که بسیاری از ملت ها که به لحاظ درآمد سرانه وضعیت نامناسبی دارند، میزان گرایش کمتری به جشن های غیربومی نشان می دهند یا دست کم برای برگزاری جشن ها و پارتی های غیرمعمول، ارزش های بومی خود را لگدمال نمی کنند.