هنگامی که برای زیارت آرامگاه حافظ درگرمای سوزان نیمروز شهر شیراز خود را به حافظیه می رسانم، پیرمردی که زیر سایه درختی نزدیک بارگاه روی صندلی نشسته و با عینکی دودی بر چشم نظاره گر اطراف است جلب توجه می کند.

وقتی او را آقای حافظ خطاب می کنند بیشتر از قبل کنجکاو می شوم که او واقعا کیست و چه ارتباطی میان اسم او و حافظ برقرار است. دیگر طاقت نمی آورم و با پرس و جو از این و آن به ماجرا پی می برم. نامش حافظ است؛ قاسم حافظ. 65 سال دارد. مدت زیادی از عمرش را در محل کنونی آرامگاه حافظ شیراز زندگی کرده، همانند اجدادش. می گویند از منسوبین به حافظ است و عمری را او و پدرانش در راه خدمت و حمایت از حافظ