سال تحصیلی جدید را در شرایطی شروع می کنیم که نظام آموزشی کشور هنوز بر مدار رشد و توسعه سیر نکرده و با کاستی هایی همراه است.

آن چنان که می دانیم نظام آموزشی کشور ما در تونل زمان با تنگناهای خاصی همراه بوده و در صورت معنایی خود کمتر «مکتب خیز» و «مکتب پرور» قلمداد شده است. از آن جهت که در بستر آموزش، مکاتب علمی ادبی و هنری رشد نکرده تا راه و روش فراگیری علوم در شکل و شمایل رقابتی بر صفحه تعلیم و تربیت نقش ببندد و بیشتر در سایه رقابت های «نام گرایانه» و با منافع سودجویانه به ویژه در سالیان اخیر بوده است. از یک مقایسه کوچک با دارالفنون که مکتب را ساختارمند به جوامع تاریخی معرفی کرده تا مدارس