برای محمدرضا شجریان که تبریک به او هیچ موقع، دیر نیست.

خوش آمدی به سرزمینت/ تولدت سرود همدلی است / یک ملت بر بالینت حلقه زده اند/ تو در این خاک ریشه داری / «سیاوش» / مهر پیشانی ات شده/ عارف و شیدا با صدایت جاودانه شدند / نشستیم به یادت شبی / که یاد یاران را خوش بداریم / «سایه» را با تو تا کوچه سار شب / دوره کردیم / آوای حزن انگیزت / مرثیه های این خاک را شهادت می دهند / «در این سرای بی کسی/ کسی به در نمی زند / به دشت پرملال ما / پرنده پر نمی زند...» / چه شد آن لطفی شیدا و سراپا جنون؟ / چه شد آن ابتهاج خوش تنیده در صدای گرم تو؟ / «نامدگان و رفتگان / از دو کرانه زمان / سوی تو می دوند، هان / ای تو همیشه در میان...» / صدایت آغاز هم سرایی شد / «همراه شو عزیز / تنها نمان به درد...» / طلایه داران این خاک / با هماوایی ات حماسه ساز شدند / «شب است و چهره میهن سیاهه / نشستن در سیاهی ها گناهه / تفنگم را بده تا ره بجویم... / برادر غرق خونه / برادر کاکلش آتش فشونه...» / این واقعیت تاریخی توست / بگذار بی خبران و نااهلان / نادیده بگیرند / ستاره های آسمان هنر / با تو نورافشانی می کنند / مشکاتیان / علیزاده/ کامکار / «صبح است ساقیا قدمی پر شراب کن / دورفلک درنگ ندارد، شتاب کن...» / شور عارفانه ات / تبرک ماه صیام است/

هم صدایی با تو

پیوند نسل هاست

خون سیاوشانه ات

هویت و شناسنامه

روزگار ماست

با شور و شیدایی خاطره سازت

ایمان می آوریم

تنها صداست که می ماند

*از تصنیف «نامدگان و رفتگان»، سروده هوشنگ ابتهاج و آهنگ زنده یاد محمدرضا لطفی با صدای محمدرضا شجریان.