آنچه در مناظره اخیر امریکا برای ایران حائز اهمیت بود، نکته ای است که اتفاقا هیچ یک از دو نامزد انتخاباتی به زبان نیاورد! آن هم اینکه برای نخستین بار در تاریخ 40 سال اخیر این کشور، دو حزب اصلی ایالات متحده دیگر بر سر موضوع ایران با هم توافق ندارند. به عبارت دیگر، برای نخستین بار در تاریخ بعد از انقلاب، میان ایران و امریکا یک سند حقوقی - به نام برجام - نشسته است که یکی از دو حزب اصلی امریکا آن را در راستای منافع ملی ارزیابی می کند و از این رو خود را پایبند به آن می داند؛ و حزب دیگر از آن به عنوان یک «تهدید امنیتی» یاد می کند. این اختلاف نظر - که پیامدهای راهبردی و امنیتی مهمی دارد - موجب شکستن وحدت دیرینه دو حزب بر سر موضوع ایران گشته و از این رو کارآمدی و توان آسیب رسانی نظام سیاسی ایالات متحده علیه ایران را بشدت مخدوش کرده است.