تیم ملی ایران بازی خوب و منطقی ارائه کرد و این در حالی است که ازبکستان به دلیل دو نتیجه خوبی که مقابل قطر و سوریه گرفته بود، انتظارات را بالابرده بود و همه بازی سختی را پیش بینی می کردیم اما عملا ازبکستان را تیم قدرتمندی ندیدیم به طوری که در طول 90 دقیقه یک موقعیت خطرناک هم روی دروازه ما ایجاد نکرد. البته این دلیل نمی شود که ما عملکرد خوب بازیکنان مان و تفکرات کی روش را نادیده بگیریم. بازیکنان ما در طول بازی سعی کردند پرس را از جلو و از مقابل دروازه حریف انجام بدهند و خوشبختانه در این شرایط توانستند به گل برسند و زمانی که تیم ما از حریف پیش افتاد، شرایط متفاوت شد و بازیکنان ما برگشتند به عقب و در نیمه زمین خودمان ابتکار عمل را به دست گرفتند و این به ما در حفظ نتیجه خیلی کمک کرد. البته کی روش با توجه به شرایط هر بازی ترکیب تیم را تا حدی تغییر می دهد و هیچ ایرادی از این مساله نمی شود گرفت چون این نظر مربی تیم است و می داند بازیکنانش در چه شرایطی قرار دارند و کدام بازیکن با توجه به شرایط حریف بهتر جواب می دهد. خوشبختانه هم کادر فنی حرفه ای داریم و هم بازیکنان دارای تفکرات منطقی و حرفه ای هستند و مجموعه تیم می داند که برد شیرین مقابل ازبکستان تمام شد و باید به بازی با کره فکر کنیم. در حال حاضر حریف اصلی ما این تیم است. در مسابقه سه شنبه تیم ما دو مزیت نسبت به این تیم دارد؛ اول برتری روانی است که بازیکنان ما نسبت به آنها دارند و دلیلش هم این است که در چند سال اخیر ما همیشه مقابل این تیم برنده بوده ایم. دومین مزیت هم اینکه تیم های کره و ژاپن خیلی فوتبال کلاسیک و مدرسه ای بازی می کنند و خیلی خلاقیت در فوتبال شان وجود ندارد. به همین دلیل تیم هایی که مقابل آنها بازی می کنند اگر تیم های خلاقی باشند، سبک بازی آنها را به هم می زنند و این هم یک مزیت و برتری فوتبال ما نسبت به کره است و مهم تر هم اینکه در زمین خودمان بازی می کنیم. با توجه به اینکه در گروه سختی قرار نداریم، اگر بتوانیم کره را شکست بدهیم، 80-70 درصد راه صعودمان هموار خواهد شد.