عکس های پویان شادپور این خصیصه را دارند که بیننده با تماشای آنها می تواند تخیل کند و دنیایی خیالی را در ذهن بسازد.

مجموعه «هیچ کجا» ما را به یاد تصاویر خیالی می اندازند، به یاد مناظری که بسیاری پیش تر از یک جهان غیرواقعی در ذهن پروراندند و سپس آن را به اشکال و روش های گوناگون تصویر کردند و حالاپویان شادپور هم به شیوه و سیاق خودش این تصویر را با تکنیک خود بازسازی کرده و مقابل دیدگان مان می گذارد.

همین ویژگی بصری است که به او امکان می دهد تا تصوری از تنهایی را در عکس های اش خلق کند که به دور از شعارهای آشنای این روزگار بیننده را وادار به تماشا و تامل در ماهیت تنهایی کنند. مجموعه «هیچ کجا» به واسطه این کیفیت بصری چشمگیر و البته پر از حس و حال هستند. به بهانه این نمایشگاه با او به گفت وگو نشستیم که می خوانید.