مدیریت منابع آب در کشورهای خشک و کم آبی چون ایران در میانه خاورمیانه، یکی از سخت ترین نوع مدیریت است، منابعی که دایم در حال آب رفتن اند، کم می شوند، خشک می شوند و بخار. استفاده بهینه از این منابع محدود، مدیریتی جامع می طلبد که گستردگی اش به اندازه همه بخش های مصرف آب است: از کشاورزی که آب را در حد وسیعی در کشور می بلعد تا شرب و صنعت که با وجود اینکه درصدهای کمتری از مصرف را به خود اختصاص داده اند، اما هدررفت آب در این بخش ها هم به اعداد قابل توجهی می رسد. فاضلاب و لزوم تصفیه پساب صنعت و شرب نیز بحث دیگری است که لازمه پرداختن به آن کمتر از اهمیت مدیریت کردن آب های قابل استحصال نیست.