تحولات جمعیتی در ایران نمایانگر افزایش هرچه بیشتر جمعیت شهرنشین و تمرکز جمعیت در شهرهای بزرگ تر (برخوردارتر) است. برپایه آمار بانک جهانی، دگردیسی جمعیت در ایران از سال 1369 تا 1394 نشان می دهد که تمرکز جمعیت در شهرهای با جمعیت بیش از یک میلیون نفر از 5/12 میلیون در سال 1369 به حدود 21/5 میلیون در سال 1395 رسیده است. این در حالی است که نرخ افزایش این جمعیت در یک «دهه» (در دهه اول در سال های 1369 تا 1379) در شهرهای بزرگ کلاحدود سه درصد بوده و این میزان با رشد جمعیت شهرهای بزرگ به صورت «سالانه» طی سال های 1389 لغایت 1395 برابری می کند! این موضوع نشان می دهد که آهنگ رشد جمعیت شهرهای بزرگ به ویژه